مد لین

یکى دیگر از اقسام مد، «مد لین» است. مد لین از برخورد «واو ساکن ما قبل مفتوح» یا «یاء ساکن ما قبل مفتوح» با «سکون» ایجاد مى ‏شود.

اکثر قریب به اتّفاق موارد مد لین، در هنگام وقف ایجاد مى‏ شود و سکونى که سبب آن است، عارضى مى ‏باشد. مانند: إلیه- شیى- یوم- سوء تنها در تلفّظ «عین» در حروف مقطعه «حم عسق» و «کهیعص» در ابتداى سوره ‏هاى «شورى» و «مریم» سبب مد، سکون لازم است.

میزان کشش مد لین در مراتب «قصر»، «توسط» و «طول» جایز مى ‏باشد.

تنها در حرف «عین» در سوره‏ هاى مذکور، کشش آن به «توسط» یا «طول» اولى و ارجح است.

نکته قابل توجّه این که کشش صوت باید بر روى «یاء» یا «واو» ساکن و به نرمى صورت پذیرد. و از کشیدن فتحه حرف قبلى باید پرهیز شود.