خلاصه ای از تاریخ قرآن قسمت دوم

چگونگی جمع آوری و تآلیف قرآن

بی تردید عامل نظم کلمات و ساخت جملات و عبارات بدیع از آن ها وحی اعجاز آمیز آسمانی است که بشر به هیچ روی در آن دست نداشته است،

چنان که با گذشت زمان ،در این نظم، هیچ تغییر و تحریفی رخ نداده است .اما جمع آوری و مرتب کردن سوره ها در یک مجلد ، پس از رحلت پیامبر گرامی صورت گرفته است.

دوره پیامبر(ص)پایان یافت وآیات قرآن به صورت قطعاتی پراکنده موجود بودو گروهی از حافظان آن را در سینه داشتند.

در دوره پیامبر آیات سوره ها  مرتب و سوره ها تکمیل و نام های ان نیز تعیین شده بود ولی جمع آنها بایکدیگر در یک مجلد در اوراق به هم چیوسته ،بعداً انجام گرفت.

حضرت علی(ع) به عنوان نخستین جامع و تدوین کننده ی قرآن بعد از رحلت رسول گرامی اسلام با در نظر گرفتن ترتیب نزول قرآن ،اقدام به تدوین آن فرمودند که با این وجود مورد پذیرش قرا نگرفت.

پس از ایشان زیدبن ثابت به امر ابوبکر به این کار پرداخت و چند تن از جمله ابن مسعود و اُبَیِ بنِ کَعب و ابوموسی اشعری نیز دست به این کار زدند.از آنجا که جمع کنندگان مصحف ها متعدد بودند و از نظر کفایت و استعداد ،یکسان نبودند،لذا بعضاً آنچه در این مصاحف آورده بودند، مشابه هم نبود، و طبعا این اختلاف در مصحف ها وقرائت ها ،اختلاف بین مردم را ایجاب میکرد و در اجتماعات مورد بحث واقع میشد.

عواقب وخیم این امر و اعلام خطر برخی از صحابه ،عثمان را بر آن داشت تا اصحاب پیامبر را جمع آوری وموضوع را باآنان در میان گذاشت وهمگی نظریه ی لزوم وحدت مصاحف متعدد را تایید کردند.

آخرالامر قرآن کریم در زمان خلافت عثمان با ترتیب فعلی تدوین و در اختیار مسلمانان قرار گرفت که مورد تایید کلیه فرق اسلامی است .

قابل توجه است که این امر مورد تایید امیرالمومنیت حضرت علی(ع) نیز قرار گرفت،و پس از آنکه ایشان به خلافت رسیدند،مردم را تشویق کردند که به همان مصحف عثمان پایبند باشند و تغییری در ان ندهند.ولو آنکه در آن غلط های املایی وجود داشت!و این ازآن نظر بود که از آن پس هیچ کس به بهانه اصلاح قرآن در آن هیچ تحریف و تغییری به وجود آورد.

از این رو حضرت تاکید کردند که ((از این روز هیچ کس نباید به قرآن دست درازی کند…))

لذا اجماع شیعه براین است که:((آنچه امروز دردست ماست همان قرآن کامل و تمام است که هرگز دچار تحریف و تغییر نشده است و قرئت مشهور همان قرائت فصیح و درستی است است که خواندن  آن  در نماز صحیح است.

تهیه شده توسط:چشمه تلاوت

منبع:کتاب حلیةالقرآن