توضیحی مختصر در باب مخارج حروف

این باب از مهم ترین ابواب ومباحث تجوید است و قاری قرآن به فراگیری آن نیازی مبرم دارد.چرا که شناخت و رعایت مخارج حروف اسا عمل به سایر قواعد تجوید است.

در این مبحث از جایگاه تولید و خروج هر حرف در دستگاه تکلم بحق میشود و در پایان قاری به محل تولید هر حرف و تندام های تولید کننده آن آگاهی میابد.

اندام های گفتاری:

عمل گفتار با همکاری اندام هایی در بدن صورت میگیرد که عبارت اند از:

۱-اندام های دم و بازدم:

شامل عضله ی دیافراگم ،دنده های قفسه سینه ،عضلات بین دنده های ریه و نای

۲-حنجره و طناب های صوتی درون حنجره

۳-حفره ی حلق

۴-حفره ی دهان:

شامل فضا و نیز اجزاء آن یعنی زبان اصلی ،زبان کوچک ،دندان ها ،لثه و سقف دهان میباشد.

۵-آرواره ها(فک ها)

۶-لب ها

۷-حفره ی خیشوم(فضای بینی)

اینک به شرح مختصر اندام های گفتاری میپردازیم:

اندام های دم و بازدم هوا را به بیرون می دمند و نتیجتا در گفتار سه نقش کلی دارند:

۱-در برخورد با موانع دستاه تکلم حروف و صداها را میسازند.

۲-با تنظیم فشار خروجی هوا برخی ازقسمت های کلمه یا جمله را رساتر و برجسته تر میکنند.

۳-با کم و زیاد کردن فشار هوا در ارتعاش اوتار صوتی و نیز زیر و بمی در گفتار موثرند.