چه روش هایی در تلاوت قرآن ممنوع است

حجت‌الاسلام والمسلمین رضا محمدی پرچوی، کارشناس قرائت قرآن در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از قم، ترجیع را یکی از موارد ممنوع در تلاوت برشمرد و گفت: ترجیع یعنی گردانیدن آواز در گلو و پیچاندن و چرخش صدا در حنجره که بعضی از علما آن را غنا می‌دانند و از این تحریر نباید در تلاوت قرآن استفاده کرد.

وی ادامه داد: در مورد این کلمه اقوال مختلفی وجود دارد. اما تعریف مشهور آن ایجاد موج در صدا و بالا و پایین کردن صدا همراه با کشش است. این حالت امروزه به‌عنوان چهچهه شناخته شده است.

پرچوی عنوان کرد: این ویژگی در آواز و تصنیف به کار می‌رود ولی در تلاوت از محرمات است. به‌طور کلی هر چیزی که در شأن قرآن باشد و باعث اکرام و تعظیم تلاوت آن شود، مجاز است ولی عکس تعریف ذکر شده باشد ممنوع خواهد بود. همچنین در کنار شناخت شأن تلاوت باید اصول هر هنری شناخته شود.

تحریف در تلاوت ممنوع است

این کارشناس قرآنی تحریف (رهبانیت) را از دیگر کارهای ممنوع در تلاوت دانست و اظهار کرد: این حالت، از نحوه خواندن انجیل توسط مسیحیان برداشت شده است و بدین معنا است که جماعتی، قرآن را به‌صورت گروهی و همخوانی به نحوی بخوانند که بعضی از افراد گروه صدا را قطع کرده و بقیه افراد صدا را ادامه دهند بعد از آن دوباره یک گروه صدا را قطع کرده و گروه بعدی صدا را ادامه دهند. بدین صورت اصلاً صدا قطع نمی‌شود.

رئیس مرکز راهبردی حفظ سازمان اوقاف با بیان اینکه در این روش همچنین از تک‌خوان در این گروه‌ها استفاده می‌شود، گفت: این حالت شبیه کارهای اپرایی و کرالی است؛ لذا از محرمات شناخته می‌شود البته امروزه در گروه‌های همخوانی، قرائت آیات به‌صورت جمعی به‌صورت فوق صورت نمی‌گیرد و افرادی که مبادرت به تلاوت قرآن به‌صورت گروهی می‌کنند، غالباً از قاریان قرآن کریم هستند و با قواعد تجویدی نیز آشنایی کامل دارند. البته بعضی از گروه‌ها نیز خلاف این کار را انجام داده‌اند که البته به نظر اهالی فن در این زمینه شبهه وجود دارد.

تحریف بدعت و حرام است

محمدی پرچوی با بیان اینکه اجرای گروهی تلاوت قرآن کریم برای اولین بار توسط قاریان ایرانی و اندونزیایی صورت گرفت، عنوان کرد: اهل سنت هنگام شنیدن این کار تعبیر به بدعت می‌کنند. تعبیر به بدعت به علت عدم رعایت وقف است که البته اگر کسی با کیفت اجرایی آشنایی نداشته باشد همین ذهنیت را خواهد داشت.

وی «نَوح» را از دیگر کارهای ممنوع در تلاوت برشمرد و گفت: شیوه‌ای از خواندن است که قاری قرآن از آن برای به گریه انداختن مستمع خود استفاده کند. در واقع طوری قرآن بخواند که دیگران از شنیدن آن گریه کنند. این حالت را درکشور مصر با عنوان نیاحه و مداحی می‌شناسند. اجرای تلاوت قرآن توسط بعضی افراد ناآگاه به فن تلاوت، مصداق همین دسته است